Φτερούγα έχεις πληγωμένη
κουρνιάζεις μ’ αναφιλητό
δίσεκτοι χρόνοι σε κρατάνε
θάλασσες δίχως γυρισμό

Μα σε ζηλέψαν τα σκοτάδια
κι είπαν το φως σου να ντυθούν
μικρό παιδί θύμα του γραίγου
πού να βρεις λόγια να ακουστούν

Κι είναι στην άμμο φυτρωμένα
άσπρα κρινάκια του χαμού
κι εσύ του ανθρώπου σπουργιτάκι
λαθραίο χάδι του ουρανού

Μικρό Ξενιτοπούλι μου
στη γκερνίκα του κόσμου
στείλε το μήνυμα στη γης
είσαι παιδί δικό μου