Θες να ζεις αλλά κρατιέσαι
μήπως και συμβεί και κάτι γίνει αλλιώς,
από ότι θες κι ελπίζεις και κρατάς.
μετράς, ζητάς, πονάς και ότι σε τρομάζει.
Βάσανο και φόβος και καημός, θυμός, χαμός
κι αντί να με κρατάς, κοιτάς, ρωτάς
και χάνονται όλα όσα θες και κλαις.

Ποτέ δεν θ' αγαπήσεις
ποτέ σου δεν θα ζήσεις,
ενώ όλα είναι φανερά
εσύ γυρεύεις λύσεις.

Ποτέ δεν θ' αγαπήσεις
δεν θέλεις να χαρίσεις,
ο κόσμος όλος σου χρωστάει
και ψάχνεις για απαντήσεις.

Όλα είναι στο νου
και χάνεσαι στη σκέψη σου διαρκώς
λες και θα σου δοθούν μικρές, απλές
οι λύσεις που ζητάς.
Σ’ αυτά που θες που καίνε και πονούν
ταλαιπωρούν ψυχή, κορμί, ζωή,
χωρίς ζωή, χωρίς χαρά αντί να αφεθείς
σε ότι υπάρχει εδώ που τώρα ζεις.

Ποτέ δεν θ' αγαπήσεις
ποτέ σου δεν θα ζήσεις,
ενώ όλα είναι φανερά
εσύ γυρεύεις λύσεις.

Ποτέ δεν θ' αγαπήσεις
δεν θέλεις να χαρίσεις,
ο κόσμος όλος σου χρωστάει
και ψάχνεις για απαντήσεις.

Ποτέ δεν θ' αγαπήσεις.