Το γοβάκι βηματίζει χωρίς το πόδι του·
πρώτο αυτό μαθαίνει και κατόπιν στο
πόδι φοράει ένα δάχτυλο διδάσκει
ύφος και γλώσσα που ξέρει μονάχα ο
τολμητίας· αλλά το πόδι έχοντας ζήσει
στη ζεστασιά του σώματος ξετυλίγεται και
γνωρίζει ταχύτητα όταν μένει ακίνητο·
έτσι στη γιορτή θα χορέψει
πιο σοφό· άραγε
θα μ’ αγαπήσει το πόδι μου λέει το
γοβάκι
ξετυλίγομαι: ο ουρανός
μελωδός αναλογεί σε κάθε εραστή
(αν τον τρώνε τα μάτια·) στο
σαλόνι έχει βιολί να παίζει την Έλλη
απ’ τα μαλλιά
(η στιγμή νανουρίζει την κούνια της)
Το γοβάκι στη μίμηση του ποδιού του δα-
νείζεται μόνο την ερμηνεία