Από μακριά είδα
τους παλιούς μου φίλους
να ‘ρχονται καταπάνω μου
Είχαν όλοι τους γεράσει πολύ
και φορούσαν ρούχα
προγονικά από βρεμένο λινό
Άρχισε ν’ αναδύεται
ένα τοπίο μνήμης μακρινής
σαν Απρίλης
Ύστερα προσπέρασαν σίγουροι-
ότι δε με είδαν
κι εγώ βέβαιος—
πως δεν τους περίμενα
Μόνο τα ονόματά τους
κύλησαν για λίγο
απ’ τα μάτια μου
κι η απελπισία μου
μύριζε
λίγη παλιά νεότητα