Εκεί που δεν υπάρχει δράμα
Αλλά μόνο πηλός κι αέρας
Φτερά και κρότοι ευοίωνοι
Χαρτιά λευκότητας και σημεία πορφύρας
Όχι από φόνο ή φθόνο
Αλλ΄ από τρόμο αγέννητο

Εκεί που αυτονομήθηκαν
Τα κύματα απ΄ τη γλώσσα
Τα δέντρα από τα ποιήματα

Εκεί που ο κώδικας
Ορίζει γλαφυρά
Και τ΄ άγραφο γνωρίζει
Το νόημα του παντός

Εκεί που όλα γίνονται χωρίς
Γιατί μιλούν ανείπωτα

Το χέρι του θανάτου
Δεν πετυχαίνει ποτέ
Τραύμα τελειωτικ