Παίρνω αμπάριζα και βγαίνω
για καινούριες αμαρτίες
μόνος σ’ έναν κόσμο ξένο
ψάχνω θησαυρό κρυμμένο.

Έχω όνειρα καβάντζα
και τα θέλω πρώτη θέση
στο δισάκι με τις πίκρες
άλλη μια δεν θα χωρέσει.

Θα σε βρω, θα σε πετύχω
της ζωής μου πεπρωμένο,
θα σε βρω πού θα μου πάει
ρόδα είναι και γυρνάει.

Πίνω τον καφέ μου σκέτο
με χαμόγελο στα χείλη,
έχω γιασεμί στο πέτο
και νταλγκάδες στο πακέτο.

Κέρασα τις Μοίρες μύρα
και την τύχη μου αψέντι
να ξεχάσουν τα γραμμένα
και να 'ρθουν μαζί στο γλέντι.