Τα Σάββατα κατά το μεσημέρι
αρχίζουν στις αυλές τους
τα δημοτικά.
Ήχοι πατρίδας που αφήσανε
λόγγοι φαράγγια
πηγούλες να δροσίζουνε
τα μάτια.

Σπασμένοι φθόγγοι
κατηφορίζουνε στη γειτονιά
μακρόσυρτα κλαρίνα
και ζουρνάδες
όλος ο πόνος ανοιχτός.

Σε πόσα τετραγωνικά
χωράει τώρα η ζωή τους
εδώ που δεν έχει πουλιά
δεν έχει γκιώνη να μετρά μεσάνυχτα
και σκίνα να μυρίζουνε βροχή.
Δεν έχει καλημέρες.