Είμαι μικρούλι καράβι
μα έχω φορτίο μεγάλο
κι όποτε πιάνω λιμάνι
πάντα γεννιέται ένα άλλο.

Έχω μπροστά μου μια πόρτα
που όλο μέσα με κλείνει,
θέλω στον κόσμο μια βόλτα
μα ο κόσμος πίσω μ’ αφήνει.

Και φτάνει,
φτάνει, ως εδώ.

Είμαι μικρούλι καράβι
με την πυξίδα χαμένη,
πέφτω σε φάρους το βράδυ
φάροι σβησμένοι πια.

Και φτάνει,
φτάνει, ως εδώ.