Άκου τη φωνή
έρχεται να πει
πως χάθηκε ετούτη η ζωή.

Είμαι παρελθόν
θέλω απόψε κάτι να χαρώ
είμαι διαπασών
κουρδίζουν όλοι πάνω μου ομαδόν.

Το κοράκι γύρισε φρέσκο αίμα μύρισε
μίλησε μια γλώσσα παλιακή.
Το κοράκι λάλησε με ποτό μας ζάλισε
σφάλισε το μάτι με φλουρί.

Άκου, μίλα, νιώσε, φίλα.

Το κοράκι άκου ήτανε σοφός
μα εσύ του κάκου γεννήθηκες κουφός.

Μου πήραν τη ζωή
το χρώμα τ’ ανοιχτό το θαλασσί
Με βάλαν σε κλουβί πως να κελαηδήσει το πουλί.