Ταινία φαντασίας ταινία τρόμου
Κάτι κρύβεται εκεί
Στην άκρη του διαδρόμου
Με κοιτάει και γελάει μετά εξαφανίζεται
Με ακούει να φοβάμαι
Κι αυτό οραματίζεται

Με κάνει να ανασαίνω πιο βαριά
Να μην κοιμάμαι
Χάνομαι από τον τρόμο μου
Σε αυτά που δεν θυμάμαι
Μου φυτεύει στο κεφάλι μου
Τρελούς και δολοφόνους
Ανθρώπους που γονάτισαν
Σε στοιχειωμένους δρόμους

Μια νύχτα παγερή άρχισε ταξίδι
Πετώντας προς το μέρος μου
Ένα παλιό παιχνίδι
Μου κρατούσε συντροφιά
Σαν ήμουν πιτσιρίκι
Και αισθάνομαι πως κυνηγάει
Η γάτα το ποντίκι

Σαν κάτι να θέλει να μου πει
Η γλώσσα του δεμένη
Προσπαθεί και όλο επιμένει
Και όλο επιμένει
Να μου θυμίσει ποιος εγώ
Προτού αρχίσει η πτώση
Θα μου αφαιρέσει την ζωή;
Ή μήπως θα με σώσει;

Σώπα μην κλαις και μη λυπάσαι
Όσα δεν θες, δεν τα θυμάσαι
Κάπου έχουν κρυφτεί από την πτώση
Κάτι βαθιά σε έχει πληγώσει
Κάτι βαθιά σε έχει πληγώσει
Κάποιος σε έχει προδώσει

Ταινία φαντασίας ταινία τρόμου
Δεν υπάρχει λογική
Στο υποσυνείδητο μου
Κάπου μέσα έχω μπλεχτεί
Έχω χαθεί στα πρέπει
Όταν κομπιάζω στην ζωή
Ο φόβος διαπρέπει

Ένα παιδί που έχει δεθεί
Με ένα σχοινί στο πόδι
Έχει το πνεύμα κοιμηθεί
Μα βρέθηκαν οι λόγοι
Η σκιά μου ξύπνησε και άρχισε τις βόλτες
Το σπίτι μου μιλάει
Και τρίζουνε οι πόρτες

Όταν στεγνώσει η ψυχή δύσκολα ξεδιψάει
Τον κοιμισμένο ο θυμός
Πάντα τον ε ξυπνάει
Το κορμί υπνοβατεί σε ηλεκτρικά πεδία
Τα όνειρα μου πάγωσαν σε μια φωτογραφία

Μα ο μπαμπούλας είμαι εγώ
Ο εαυτός σου φοβισμένε
Να λύσεις θες το πόδι σου
Άνθρωπε κουρασμένε
Τώρα ξαναβρεθήκαμε ας μείναμε μονάχοι
Δεχτήκαμε την ήττα μας
Μα η νίκη προϋπάρχει

Σώπα μην κλαις και μη λυπάσαι
Όσα δεν θες, δεν τα θυμάσαι
Κάπου έχουν κρυφτεί μέσα την πτώση
Κάποιος σε έχει προδώσει
Κάτι βαθιά σε έχει πληγώσει
Κάτι βαθιά σε έχει πληγώσει
Σώπα μην κλαις και μη λυπάσαι
Όσα δεν θες, όσα δεν θες
Δεν τα θυμάσαι

Όσα δεν θες δεν τα θυμάσαι
Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν
Υπάρχουν, κάπου εκεί και σου μιλάνε
Και σε ξυπνάνε κατά καιρούς σε ξυπνάνε
Και θυμάσαι από που έρχεσαι και που σε πάνε