Τελευταία
ολοένα και περισσότερη Σιωπή
φυτρώνει στη γλώσσα μου
Διαθέτει αλφάβητο
με υπερβατικό παράστημα
καμωμένο
από υλικά άλλης φύσης
πρωτόπλαστης
αστρικής
σχεδόν

Δεν ρίχνει σφαίρες
Δεν φτύνει χολή
Είναι οχυρωμένη με ελευθερία
που πολλαπλασιάζεται
σε ορθάνοιχτα χέρια
Σαν τελειώνει το χρέος της
αποσύρεται στου σύμπαντος
το προσκεφάλι
αφήνοντας τις φωνές
να βγάζουν τα μάτια τους