Χαρά δε βρήκε η χαρά μου να ταιριάξει
και έτσι γυρνάει στα σκοτάδια σα τρελή
κι όλο μικραίνει, όλο μικραίνει ώσπου θα φτάσει
μια όμορφη μέρα που θα εξαφανιστεί.
-
Θλίψη δε βρήκε άλλη η θλίψη μου να γείρει
κι έτσι σαν άδικη κατάρα έξω γυρνά
τραβάει το σώμα μου στην άκρη να το σύρει
να το γκρεμίσει απ’ τη βουή στο πουθενά.
-
Μα δε με λυπάμαι πια
ούτε θυμώνω πια
ούτε με νοιάζει πια
ούτε φοβάμαι.
Κίτρινο σούρουπο σ’ αγάπησα πολύ
μα θέλω αύριο όταν θα ‘ρθεις πια να κοιμάμαι.
-
Ψυχή δε βρήκε η ψυχή μου να ησυχάσει
ξένη παντού και στην αγάπη πιο πολύ
κι όλο το νιώθω πώς η μέρα έχει φτάσει
να δραπετεύσει και στ’ αστέρια να χαθεί.
-
Ζωή δε βρήκε η ζωή μου να χωρέσει
κι ούτε ανάσταση ούτε θάνατο έχει βρει
μα στο κορμί μου μαύρα ρούχα έχει φορέσει
και ζωντανό έτσι όπως είμαι με πενθεί.
-
Μα δε με λυπάμαι πια
ούτε θυμώνω πια
ούτε με νοιάζει πια
ούτε φοβάμαι.
Κίτρινο σούρουπο σ’ αγάπησα πολύ
μα θέλω αύριο όταν θα ‘ρθεις πια να κοιμάμαι.
-
Θέλω αύριο όταν θα ‘ρθεις …
---