Μην δεν αρνούμαι το μηδέν
ποιος εγώ η γέννα του ζερό,
αν φως δεν δεις απ’ την αρχή
μια ζωή με το φακό θα βγει.

Σπίρτα, σπίρτα να ‘χαμε πολλά
φώκο σε όλο το δόλιο τον ντουνιά.
Σπίρτα σύρτα στο οινόπνευμα κοντά
κάνε λίγο, λίγο σαματά.

Κάψε τους, κάψε τους,
κάψε τους, κάψε
όλους τους εχθρούς.

Αν βγω στο δρόμο τον καυτό
θα δω τον Γολγοθά ορθό,
με ρυθμό τσεκούρι και φωτιά
θα τρυγώ τ’ αγαρινά σκυλιά.