λΔεν σε είχα σε ό, τι έκανα
ούτε υπήρχες ούτε σε έψαχνα
αν μπορούσα δε με ρώτησες
μόνο μπήκες και με φώτισες

Είσαι κάθε λέξη και η πρώτη σκέψη
το κλειδί πάνω στην πόρτα μου
Μέρα που αρχίζει γέλιο που ανθίζει
και κουρδίζει αλλιώς την ώρα μου.

Σαν λιακάδα που αργεί
κι όταν έρθει πια δε σβήνει
την αγάπη την πολλή
μια φορά η ζωή τη δίνει.

Είσαι το εδώ και τώρα μου
σου χρωστάω αυτή τη φόρα μου
σαν ταιριάξουνε δυο σώματα
φτιάχνουνε καινούργια χρώματα.