Δεν γνωρίζω πώς το λένε, πώς προφέρεται
αν σαν σμίξει μ’ οξυγόνο παραφέρεται
ούτε μια φορά δεν το ‘δα να σε ξύπνησε
απ’ το στόμα σου να πήρε και να δείπνησε.

Μέρες τώρα σ’ αγαπάω
και δεν παίρνω την ευθύνη
σαν ποτήρι μας κρατάω
που κανείς νερό δεν πίνει.

Μες τα χείλη δεν το είδα να γυρίζεται
πρώτη ανάσα σε πνιγμένο να χαρίζεται
«σ’ αγαπώ» να το δηλώσω, να μην νοιάζομαι
πώς ακούγεται, τι δείχνει ή αν βιάζομαι.