Μάχες εντός μου σκοτώνουν τα φως μου
Πνίγομαι μέσα στα δικά μου νερά
Χάνω το βήμα γράφω ένα ποίημα
Για να μπορέσω να σ' αγγίξω ξανά

Κλείνω την πόρτα κι ένα αχ βγαίνει απ’ το στόμα μου
Πάλι ξαπλώνω μόνη στα διπλά σεντόνια μου
Κλείνω τα μάτια κι ένα αχ βγαίνει απ’ το στόμα μου
Και είναι κάπως πιο βαθύ από το σώμα μου

Πολύχρωμα όνειρα και παραμύθια
Οι δράκοι γατάκια όταν μπαίνει η συνήθεια
Να ζήσουν καλά και καλύτερα εμείς
Να έμεινα μόνη μου μ' ένα χωρίς

Κλείνω την πόρτα κι ένα αχ βγαίνει απ’ το στόμα μου
Πάλι ξαπλώνω μόνη στα δίπλα σεντόνια μου
Κλείνω τα μάτια κι ένα αχ βγαίνει απ' το στόμα μου
Και είναι κάπως πιο βαθύ από το σώμα μου

Κλείνω τα φώτα με ένα αχ