Πάλι το ταβάνι μακριά
στο πάτωμα ξαπλώνω, μήπως ηρεμήσω.
Χτύπα με απόψε στη καρδιά
και μη ρωτάς αν νιώθω, δε θα απαντήσω.

Ούτε πλευρό δε μπορώ να γυρίσω,
πόσο καιρό έχεις πια να φανείς.

Ξέρεις που θα με βρεις,
μη διστάσεις να ‘ρθεις
στη γνωστή συννεφιά μου
προς τη γειτονιά μου.

Ξέρεις που θα με βρεις,
σ’ αγαπάω να μου πεις
να σου ανοίξω καρδιά μου
την άδεια αγκαλιά μου.
Αν τύχει και με θυμηθείς,
ξέρεις που θα με βρεις.

Πάλι στο ταβάνι η βροχή
σταγόνες πέφτουν κάτω, πάλι θα γλιστρήσω.
Γιάτρεψε με πόνο τη πληγή
και μη ρωτάς αν νιώθω, δε θα σου μιλήσω.

Ούτε πλευρό δε μπορώ να γυρίσω,
πόσο καιρό έχεις πια να φανείς.

Ξέρεις που θα με βρεις,
μη διστάσεις να ‘ρθεις
στη γνωστή συννεφιά μου
προς τη γειτονιά μου.

Ξέρεις που θα με βρεις,
σ’ αγαπάω να μου πεις
να σου ανοίξω καρδιά μου
την άδεια αγκαλιά μου.
Αν τύχει και με θυμηθείς,
ξέρεις που θα με βρεις.