ΣΕ ΕΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΤΕΣ ΝΑ ΜΙΛΑΣ
ΣΑΝ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣ
ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ ΠΑΛΙ ΝΑ ΠΟΥΛΑΣ
ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΠΩΣ ΑΝ ΨΑΞΩ ΠΟΤΕ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ
ΑΚΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΩ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΚΑΜΙΑ
ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΣΕΝΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΩ ΠΟΤΕ ΜΥΑΛΑ
ΝΑ ΜΗ ΓΥΡΕΨΩ ΑΠ’ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ

ΑΠ’ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΜΟΥ ΑΚΟΥΩ ΦΩΝΕΣ
ΛΟΓΙΑ ΚΕΝΑ, ΚΑΤΑΡΕΣ, ΚΡΑΥΓΕΣ
ΝΑ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ
ΠΕΦΤΕΙ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΣΚΑΕΙ
ΓΙΝΟΜΑΙ ΘΡΥΨΑΛΑ ΤΖΑΜΙ ΠΟΥ ΣΠΑΕΙ
ΚΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ
ΠΟΣΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΞΑΝΑ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΤΑΞΩ ΨΗΛΑ
ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ ΦΤΕΡΑ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΕΧΩ ΣΠΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΕΚΕΙ ΝΑ ΜΗ ΓΥΡΙΣΩ
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΒΓΩ ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΧΑΡΑ
ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΩ

ΜΕ ΕΙΧΕΣ ΖΑΛΙΣΕΙ ΜΕ ΘΕΩΡΙΕΣ
ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΥΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΠΟΥ ΞΟΦΛΗΣΑΝ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΞΑΦΝΙΚΑ
ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ
ΜΙΑΝ ΑΛΥΣΙΔΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΕΡΝΕΙΣ
ΜΕ ΜΙΑ ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΚΡΕΜΙΣΤΕΙ
ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΙΣΟΣ ΣΚΟΡΠΑΣ
ΜΕ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΧΑΛΑΣ
ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΨΕΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΠΑΛΙΑ ΣΟΥ ΤΕΧΝΗ ΚΟΣΚΙΝΟ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ
ΤΗΝ ΤΡΥΠΙΑ ΣΟΥ ΣΗΜΑΙΑ ΜΟΥ ΚΟΥΝΑΣ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΕΧΩ ΣΠΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΕΚΕΙ ΝΑ ΜΗ ΓΥΡΙΣΩ
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΒΓΩ ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΧΑΡΑ
ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΩ