Μου είπες να γυρίσω σπίτι,
πως με χρειάζεσαι
μου άνοιξες την πόρτα και μπήκα μέσα
και μου είπες πως με νοιάζεσαι
και με χάιδεψες.

Ύστερα μου έφτιαξες καφέ
και μου είπες
πως δεν σου αρέσουν
τα δάκρυα κι οι προσευχές.

Και μου είπες
πως αν σου έδινα το φεγγάρι
θα με αγάπαγες
πως αν έφευγα θα καταλάβαινες.

Πως αν έμενα, αααα θα τρόμαζες
και μου είπες πως δεν έπρεπε να ‘ρθώ
και μετά μου είπες πως μ’ αγάπησες.
και μου ζήτησες να φύγω.

Και μου ζήτησες να φύγω
γιατί θα μου ‘κανες κακό.
Και μετά, τι μου είπες μετά,
τι μου είπες μετά, τι μου είπες μετά,
τι μου είπες μετά.

Μου είπες πως κουράστηκες, πως κουράστηκες
μου είπες πως κουράστηκες
κι άνοιξες την πόρτα κι έφυγες, έφυγες,
άνοιξες την πόρτα κι έφυγες,
έφυγες.

Δεν έχει μετά, δεν έχει μετά,
δεν έχει μετά, δεν έχει μετά.

Άνοιξες την πόρτα κι έφυγες,
έφυγες.

Δεν έχει μετά, δεν έχει μετά.