Του γλάρου φόρεσα φτερά
στο κύμα να πετάξω
σε άλμπουρο αλγερινό
μια ζωγραφιά να φτιάξω.

Να ‘χει τα μάτια της φωτιάς
τα χείλη κοραλλένια
και δυο χάντρες γαλανές
Σαλονικιά για σένα.

Να μπαίνει ο αέρας στα πανιά
του δυνατού Βαρδάρη
τηρώντας το Θερμαϊκό
στου κάστρου το φεγγάρι.

Την άγκυρα να σκάλωνα
στον όρμο της καρδιάς σου
Σαλονικιά απ’ τα χείλη σου
να κλέψω τα φιλιά σου.