Κάθομαι μόνος στη γωνιά
και στρίβω ένα τσιγάρο
κι απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο
κόζι μου κάνει ο χάρος.

Και με την άκρη του ματιού
τον κόβω που κοζάρει
κι εκεί του γνέφω για να ‘ρθει
μια ψιλή να πάρει.

Ήρθε και κοντοζύγωσε
ο άχαρος ο χάρος
και τον κερνάω μια καυτή
για να του δώσω θάρρος.

Τώρα ο χάρος στη γωνιά
μόνος στρίβει τσιγάρο
κι απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο
εγώ τονε κοζάρω.

Απ’ την πολλή μαστούρα του
ξέχασε να θερίσει
και ο ντουνιάς για πάρτη του
στ’ αλώνια θ΄ αλωνίζει.