Είναι δυο χρόνια που περιμένει να τον δει
κοιτάζει τη πόρτα και νομίζει θα ακούσει ξανά το κλειδί
τον θυμάται να φεύγει και να του λέει Μη πας εκεί
αυτά ήταν τα λόγια τα τελευταία πριν τη στροφή

Συγχωρεσέ με , απλά κρατησέ με
και πες μου πως όλα δε τελειώνουν εκεί
δε τελειώνει ακόμα η δική μας σταγόνα
ποτέ δε στερεύει αυτή η πηγή
Αν ήμασταν μαζι...

Είναι δυο χρόνια που περιμένει να τον δει
θα ρθει σαν τα χιόνια ή μήπως τον φέρει η πρώτη βροχή
Μου κρατάει το χέρι και μένα μαχαίρι μου λέει θα τρελαθεί
από τα λόγια τα τελευταία πριν τη στροφή