Μια μικρή φιγούρα στο μυαλό μου μεγαλώνει
Με θρέφει με γεννά με δυναμώνει
Πριν παραπατήσω το κενό μου μπαλώνει
Με χαϊδεύει με φίλα και με μαλώνει

Και με αντέχει
Για το δικό μου καλό μου εκείνη πονά
Και με προσέχει
Για να μην κάνω εγώ φιγούρα ξανά
Στο κόσμο μπροστά

Όταν αφεθώ το κορμί μου αγκαλιάζει
Με χαϊδεύει με ξυπνά , μ ’ανατριχιάζει
Πριν παραφερθώ με νόημα με κοιτάζει
Να θυμώνει δεν ξεχνά - μα δεν πειράζει