Δίχως όραμα βαδίζεις
και χτυπάς τα βήματά σου
άνευ λόγου να σηκώνεις
σκόνη με το πέρασμά σου.

Βρίζεις και πολύ θυμώνεις
με την πρώτη ατυχία
στα εφήμερα μονάχα
κυνηγάς την ευτυχία.

Μόνο στις αξίες άνοιξε περάσματα
βάλε λιθαράκι πάνω σε χαλάσματα,
πιάσε την αγάπη, το φιλί της κράτησε
μαγικό βοτάνι που ζωή σου χάρισε.

Πούλησες και τα φεγγάρια
όσο-όσο σ’ ένα βράδυ
και γυρνάς σαν κολασμένος
από νύχτα σε σκοτάδι.

Ξέχασες να λες τραγούδια
που σε πάνε σε ταξίδια
και βαλτώνεις κάθε μέρα
μες στα ίδια και τα ίδια.