Βλέπω τα μάτια σου υγρά,συννεφιασμένα
Κι αναρωτιέμαι αν φταίει ο καιρός
Πού έχεις όνειρα δειλά και δακρυσμένα
Και τα σκορπάει αγέρας δυνατός

Βλέπω να κρύβεις στο χαμόγελο μια πίκρα
Κι αναρωτιέμαι ποιός φταίει τελικά
Είν’ το σκοτάδι πού χωράει σε μια νύχτα
Ή ένας έρωτας που φεύγει βιαστικά

Άραγε τι φταίει
Ποιός καημός σε καίει
Ποιά κρυμμένα μυστικά
Πού η μοναξιά σου
μέσα στην καρδιά σου
πάει να σαλέψει, δυο μυαλά

Βλέπω τα χέρια σου να τρέμουν με αγωνία
Κι αναρωτιέμαι αν φταίει ο θεός
Αν η απάτη της αγάπης στην γωνία
Είναι αυτή που πάλι έκλεισε το φως

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)