Ποίηση. Σιωπή. Πώς αρχίζουν και τελειώνουν οι δύο λέξεις; Πόσα σημαίνοντα ίδια;
Δίδυμες αδελφές. Και ο Rimbaud να επιμένει, πιστός στη λέξη vates, που αγκάλιαζε
τα γνήσια της ποίησης παιδιά: ο Ποιητής είναι voyant, προφήτης. Σιωπή χρειάζεται
για να προφητέψεις. Ποίηση για να κολυμπήσεις στο πέλαγο της σιωπής. Η καταιγίδα
του Αιγαίου δεν είναι ουρλιαχτό. Είναι η υλακή που βγαίνει από το νεογέννητο
σκυλάκι, στην απέναντι ακρογιαλιά. Είναι η μελωδία που ακούγεται στης γης τα
βάθη, όταν τα αστέρια χρυσώνουν τα άγρια κύματα. Τότε βλέπεις τον ουρανό, τη
θάλασσα, το μακρινό νησί, τότε ανοίγεις το βιβλίο παλαιών Προφητειών, τις σβήνεις
όλες και γράφεις τις δικές σου με μαγικό, αόρατο μελάνι.