Από το πρώτο μου θρανίο μες το μικρό μου το κρανίο
ζητείται ελπίς πατρίς κωλοχανείο.
Από τη σχολική μου τσάντα στο σταυροδρόμι των τριάντα
Μητέρα φεύγω αντίο ίσως για πάντα

Όμως κάτι με κρατάει σ’ αυτόν τον τόπο
λουλουδάκια ανθίζουν μέσα από το ζόφο
ένας ήλιος ερωτιάρης με ζεσταίνει
και μια θάλασσα μικρούλα με ξεπλένει.

.Απ’ του Προκρούστη το φορείο μέχρι των ΚΤΕΛ το λεωφορείο
δε με χωράς Ελλάς κωλοχανείο.
Κι απ’ του Αισχύλου το θεωρείο ως του χωριού το καφενείο
προάγγελος κακών κωλοχανείο.

Όμως κάτι με κρατάει σ’ αυτόν τον τόπο
λουλουδάκια ανθίζουν μέσα από το ζόφο
ένας ήλιος ερωτιάρης με ζεσταίνει
και μια θάλασσα μικρούλα με ξεπλένει.

Περπατώ στην Ερμού :
Χείλος βλέπω γκρεμού!
Κόβω δρόμο απ τα αρχαία που σωθήκαν τυχαία,
στο Θησείο οι ταμπέλες γράφουν μόνο αγγλικά!

Μπρος στην Αριστοτέλους η αρχή ενός τέλους :
Τσιγγανάκια ξυπόλητα,
μια ξανθιά cosmopolitan,
ταξιτζής παντογνώστης,
κ Ιησούς Χριστός Νικά!

Κωλοχανειοκωλοχανειοκωλοχανειο
Κωλοχανειοκωλοχανειοκωλο.
Κωλοχανειοκωλοχανειοκωλοχανειο
Κωλοχανειοκωλο δάνειο καλό.