Τακούνια φόραγες ψηλά και είχες πέτρα τη γροθιά αγόρι μου
Τα μάτια σου έβαφες γιορτή παράσταση όλη σου η ζωή αγόρι μου
Σε πεζοδρόμια και σε μπαρ κάποιοι μου είπαν σε ζητάν
Μέσα στη λάσπη και στα στρας άγγελος είσαι και πετάς

Μα ήσουν ξένος και εχθρός ήσουν διαφορετικός κορίτσι μου
Μέσα στον κόσμο το νορμάλ ζουν όσοι ξέρουν να χτυπάν κορίτσι μου
Μες στα φουστάνια τα λαμέ ψάξε με αλανθαστε θεέ
Και μες στα σοκάκια της Φυλής δαίμονας είμαι ηδονής

Τα φώτα σβησαν στη σκηνή κι οι άνθρωποι μείναν σιωπηλοί αγόρι μου
Και το άι λάινερ σου κλειστό στο σκονισμένο σου παλτό αγόρι μου
Κι όσο οι γόβες σου αντηχούν οι άνθρωποι πάντα θα μισούν
Πάνω απ' τις λάσπες και τα στρας εσύ όμως πάντα θα πετάς