Τσαλακωμένους
μας βρήκε το κακό.
Να φυλλομετρούμε την ύβρι
φωτογραφίες νεότητας
και αμαρτίες που παιδεύουσι τέκνα.
Μας πέτυχε στη γωνιά ο ονειροφάγος
κι είχαν κακιώσει οι ενσκήψαντες δεινόσαυροι.

Τσαλακωμένη
σπάζω κλαδιά από κρανιές
να ‘ρθουνε οι όμορφες μέρες.
Λινό μαντήλι δάκρυα
ντέρτι
μήλα μαραγκιασμένα –
τα αντισηπτικά απέτυχαν να απολυμάνουν
την επιφάνεια της μνήμης.
Κόμπος η ανάσα
κι έρχεται ένα καλοκαίρι
κυλάει απαλά στο στέρνο μου
μια τραχειοτομή ελπίδας
όνειρο προεξαγγελτικό
να μην ασφυκτιώ στην έγκλειστη αντισηψία.