Δευτέρα

Χάραξε η μέρα, δοξασμένος
Δευτέρα
Χάραξε η μέρα, δοξασμένος.
Να ταΐσω τα ζωντανά, να ποτίσω τον κήπο.
Καμιά ωρίτσα στην κουζίνα.
Λίγο φαί το μεσημέρι.
Κι ένας υπνάκος.
Πέντε μ’ εφτά ν’ ανάψω πέρα τα καντήλια
γλυκαίνονται οι ψυχές.
Και οι άλλες ώρες;
Πώς να τις γεμίσω;
Πώς να τις νοστιμίσω;

Τρίτη

Σέρνομαι σήμερα, μια ατονία.
Θα μείνω στο κρεβάτι.
Αργότερα τα ζωντανά.
Κι αν δεν μπορώ τηλεφωνάω στη Μαρίτσα.
Να με συνδράμει.
Έναν καφεδάκο.
Λίγη σούπα.
Και μια μπουκιά τυρόψωμο, να πιαστεί η ψυχή μου.
Γυρίζουν όλα γύρω μου.
Ας γείρω.