Στα καλά του καθουμένου, άνευ λόγου απωθημένου
Θύμωσα
Βγήκε ο επαναστάτης, ο ήρωας κι ο αποστάτης
και Ξύπνησα

Τσαντίστηκα
Με την πίστη μου στα ίσια, στα λειψά και στα περίσσια
Ράγισα
Με τα χρόνια που μου πήρες, με αυτόκλητους σωτήρες
Τσάκισα

Γκρεμίστηκα
Απ’τα χάι κι απ’τα Παρίσια, ήρθα ξαφνικά στα ίσια
1 Πείσμωσα
Απ’τα τουρ και απ’τα Λονδίνα, βρήκα άλλη την Αθήνα
Κι αφανίστηκα

Τώρα ψάχνω για να δώσω, για να βρω και για να σώσω
Τα άσωτα
Έχω μόνο τον θυμό μου, και φιλότιμο επ’ώμου
Στα άλυτα