Το μόνο που έχω
Τον χρόνο ν’αντέχω
Να φεύγει η ζωή μου
Σαν τραίνο παλιό
Χωρίς επιβάτες
Με σκάρτους τους χάρτες
Να ζω, να ανασαίνω εγώ

Εγώ που τον κόσμο
Τον ήθελα όρθιο
Δεν είδα να στέκει ορθός
Μου πήρε η συνήθεια
Μεγάλη προμήθεια
Και χάνω συνέχεια το φως

R Τι να σου πούνε τα συμβάντα
Όταν σε κάνουνε στην πάντα
Τι να σου πούνε κι οι αγάπες
Όταν τους κόψανε τις στράτες
Χωρίς ψωμί, νερό κι αέρα
Πως να τη δεις την άσπρη μέρα
Κάνε λοιπόν καρδιά μου κράτει
Και μη μασάς στην αυταπάτη

Το μόνο που θέλω
Να βάλω καπέλλο
Σε ό,τι ζητάει σιγουριά
Nα κάψω τους χάρτες
Na αγιάσω αγάπες
Nα κλείσω βιβλία παλιά

Ζωή μου στο γέρμα
Σε παίζουν σαν κέρμα
Βαρέθηκα νά’μαι μικρός
Μου πήρε η συνήθεια
Μεγάλη προμήθεια
Κι ο κόσμος μου δεν είναι αυτός

Τι να σου πούνε τα συμβάντα
Όταν σε κάνουνε στην πάντα
Τι να σου πούνε κι οι αγάπες
Όταν τους κόψανε τις στράτες
Χωρίς ψωμί, νερό κι αέρα
Πως να τη δεις την άσπρη μέρα
Κάνε λοιπόν καρδιά μου κράτει
Και μη μασάς στην αυταπάτη


Το μόνο που έχω
Τον χρόνο ν’αντέχω
Να ζω, να ανασαίνω κι΄εγώ