Να πεις γελώ, τώρα που μαίνεται η μπόρα
Να πεις εδώ, κι ας σ’έχει η νύχτα ερωτευτεί
Να πεις μπορώ, τώρα που καίει αυτό το τώρα
Τώρα που ο κόσμος κινδυνεύει να χαθεί

Αν έχεις κάποιον να αγαπάς, δεν είσαι μόνος
Αν λείπει η αγάπη απ’την καρδιά, τι θα ντυθείς
Κυλάει αδίστακτα στην ερημιά ο χρόνος
Αν μες στου φόβου τα στενά παγιδευτείς

Να’ρθεις νωρίς, τώρα που τρέχουν τα ρολόγια
Κι όπου σταθείς εγώ θα είμαι πάντα εκεί
Να σε κρατώ στης ξενιτειάς τα δρομολόγια
Να σε στεγνώνω όταν πιάνει η βροχή

Χάθηκαν νύχτες στη φθορά και στην οδύνη
Χάθηκαν λόγια στης σιωπής τον πανικό
Στις θάλασσές σου εγώ ταξίδεψα εν αμύνη
Μα οι θύελλές σου μου θυμίσανε πως ζω

Είσαι καημός μες στου καιρού τα μονοπάτια
Παιξ’το κρυφτό σου κι εγώ πάλι θα σε βρώ
Μα μη μου κρύψεις τα πανέμορφά σου μάτια
Μόνο στο φως τους εγώ φως μπορώ να δω

Σε ξαναβρίσκω στο παράπονο της δύσης
Στη μνήμη έμεινε μονάχα η αντοχή
Τι να κρατάς απ’τα παλιά και τι να αφήσεις
Ο κύκλος κλείνει και ένας άλλος κάνει αρχή
Ο κύκλος κλείνει και ένας άλλος κάνει αρχή