Είδα τον ήλιο να στεγνώνει τα σύννεφα
και το μεράστρι να σκουπίζει το φεγγάρι,
είδα τη μάνα του Χριστού την Παναγιά
και να χτενίζει ένα παλικάρι.

Νάτανε άραγε ο ίδιος ο Χριστός
ή μήπως ήτανε παιδί ορφανεμένο
που το λυπήθηκε η Παναγιά
και το'χε τόσο καλοχτενισμένο.

Είδα τον ήλιο να ζεσταίνει έναν γέροντα
στο νοτικό των αναμνήσεων,
και το φεγγάρι να κρατάει από τη χέρα
δυο μεθυσμένους στη κορυφή των παραισθήσεων.

Είδα τη μάνα του Χριστού την Παναγιά
να νανουρίζει μια κοπέλα ετοιμοθάνατη,
και να της λέει στ'αυτί ψιθυριστά
γλυκοκοιμήσου βιόλα μου αμάραντη.
Κοντά σου είμαι Ελλάδα μου αμάραντη.