Λαχτάρησε να φτάσει στ’ αστεράκι,
να το τσιμπολογήσει δηλαδή,
κουράστηκε και κάθισε λιγάκι
εκεί που ξαποσταίνουν ουρανοί.

Θωρεί το χάος να τρέμει και τη γη
να φέγγει – μακρινή μαρμαρυγή.
Τη μοναξιά του κλείνει σε μπουκάλι﮲
ναυαγοπούλι γίνεται και πάλι.