Τι κι αν του είπα «Πρόσεξε μην κατεβάσεις

καμιά σημαία ρωμαϊκή!» Δεν μ’ άκουσε.

Στις μέρες μας καλά το λεν οι Κύπριοι:

«Απ’ όν ακρώννεται γονιού παραγωνιάς τζοιμάται».

Για να το πω μ’ απλούστερα ελληνικά:

«Όποιος δεν υπακούει στις συμβουλές πατρός τε και μητρός τε,

θα ’ναι πρασινοψεύτιστος και θα ’χει κι αϋπνίες».


Εμείς καλά κοιμόμασταν στην αγκαλιά

των χρυσοκάνθαρων Ρωμαίων. Μα τώρα,

τρέχα να διορθώσεις το κακό,

συγγνώμη να ζητήσεις

για τη σημαία τους, αφού αυτός ο ανόητος,

π’ αλίμονο τυγχάνει κανακάρης μου,

στα δεκαέξι του δεν είχε το μυαλό

του Ισαάκ και τα ’κανε μαντάρα.



Κατέβασε ο άθλιος ρωμαϊκή σημαία

απ’ το σχολειὀ. Και μ’ αναγκάζει τώρα,

για να σωθεί αυτός και τα σκλαβόπουλα

που μέλλει να γεννήσει, να ζητήσω

με σθένος ελεεινό μια ταπεινή συγγνώμη.

Κι ακόμα να ευχηθώ την κατανόηση

να ’χω των γενναιόψυχων Ρωμαίων

για τ’ απερίσκεπτο της ηλικίας του,

που ωριμάζει, υπόσχομαι, και δεν θα επανέλθει,

θερμά παρακαλώντας να θεωρηθεί

ετούτο το συμβάν ως μη γενόμενο.