Μου έδεσες τα μάτια μ' ένα λευκό μαντήλι
μου έδεσες τα μάτια λίγο προτού σε δω
πόσοι κρυφοί κανόνες ορίζουν το παιχνίδι
στο φως και στο σκοτάδι τον ίσκιο σου ζητώ.

Τρέχω μέσα στα χρόνια με χέρια απλωμένα
να σε αγγίζω θέλω για να' μαι ο νικητής
μα λίγο πριν σε φτάσω γλιστρώ στα περασμένα
και να πληρώσω πρέπει την ήττα μετρητοίς.

Μέσα σε έναν κύκλο παραμένω δίχως κέντρο
σηκώνομαι και πέφτω, παιχνίδι της χαράς
κι αν μέσα στην αυλή σου μεγάλωσα σαν δέντρο
τυφλόμυγα με παίζεις, Ζωή μου, και γελάς.

Τρέχω μέσα στα χρόνια με χέρια απλωμένα
να σε αγγίξω θέλω για να' μαι ο νικητής
μα λίγο πριν σε φτάσω γλιστρώ στα περασμένα
και να πληρώσω πρέπει την ήττα μετρητοίς.