Εγώ είμ’εγώ κι άλλη δεν είμαι
έλ’ από δω κι ύστερα κρίνε
Ενα σπασμένο ποτήρι
κι ένα παραθύρι
που βλέπω εσένανε και τον Θεό

Εγώ είμ’εγώ κι ας έχω φτώχεια
και τραγουδώ στ’ ανεμοβρόχια
Ενα σπασμένο κρεβάτι
κι ένα κανάτι
που πίνω εσένανε που αγαπώ

Εγώ είμ’εγώ στρείδι στον βράχο
δίχως δραχμή κι όλα μου τα `χω
Ενα σπασμένο τραπέζι
κι ένα πετιμέζι
όλες οι πίκρες μου σαν σε φιλώ.