Ο καθείς όπως Λεν κουβαλάει το φορτίο του.
Το φορτίο είναι σοφά σχεδιασμένο
για να αίρεται και να φέρεται
από αυτόν που το επωμίζεται.

Ο έμπορος το διακινεί χάριν της ευημερίας του τόπου
ο αχθοφόρος χτικιάζει υπό το βάρος του
η έφηβη το κεντά σταυροβελονιά στο αιδοίο της
στο αγόρι το αποστέλλει διαδικτυακά
ο εκσυγχρονισμένος παιδόφιλος.

Αλλά κι η τιμή του ποικίλλει κατά που λάχει.
Αν για παράδειγμα το μεταφέρει
κλητήρας αξίζει τον μισθό του
όταν όμως το υποβαστάζει
ήρωας κοστίζει τη ζωή του.

Το τι σηκώνω εγώ στην πλάτη μου
ένας θεός το ξέρει μα κάποτε καθηλώνομαι
όπως πόθος που σφαδάζει να σαρκωθεί
κι είναι φορές που ανυψώνομαι
ανάλαφρος σαν αερόστατο έμπνευσης.

Να το ανταλλάξω με άλλο είναι αδύνατον γιατί
το φορτίο έχει καθοριστεί στον καθένα κατ’ ανάγκην
και δεν γίνεται να το πασάρεις σε κάποιον χωρίς
να καταρρεύσει η κρημνοβασία του ορειβάτη.

Ακόμα και να μπορούσα δεν γνωρίζω πόσους
τόνους βαρύτερο στο σβέρκο θα μου φορτώσουν
οπόταν κεντρίζω τον αρσιβαρίστα μέσα μου
επικεντρώσου στον Άτλαντα κάτω απ’ την μπάρα σου.