Την προδοσία σου δε σου τη συγχωρώ
και περιφρόνηση ακόμα δεν αξίζεις
να ζήσω λίγο θέλω μόνο για να δω
από αγκαλιά σε αγκαλιά πως θα γυρίζεις

Μήπως φαντάστηκες τρελή
πως ο καινούργιος εραστής σου σ' αγαπάει
την προδοσία την αγάπησαν πολλοί
μα τον προδότη κανείς δεν τον πονάει

Την προδοσία σου δε σου τη συγχωρώ
και περιφρόνηση ακόμα δεν αξίζεις
να ζήσω λίγο θέλω μόνο για να δω
από αγκαλιά σε αγκαλιά πως θα γυρίζεις

Είναι το στίγμα σου βαθύ
κι ούτε το δάκρυ της μετάνοιας το ξεπλένει
σαν την κατάρα θα πλανιέσαι εδώ κι εκεί
και κάποιο τέλος φριχτό σε περιμένει, ψυχή καταραμένη

Την προδοσία σου δε σου τη συγχωρώ
και περιφρόνηση ακόμα δεν αξίζεις
να ζήσω λίγο θέλω μόνο για να δω
από αγκαλιά σε αγκαλιά πως θα γυρίζεις