Μικρός, φουκαράς και φτωχός
μια μέρα θα φύγω,
απλώς ήμουν πάντα δειλός
προσπάθησα λίγο.

Μα στην κάμαρα μου,
μες στα όνειρα μου
μια κόκκινη Πόρσε παρκάρω
ένα Gucci κουστούμι μοστράρω
ωραίες γυναίκες μαζί μου
παθαίνουν απ’ τη δύναμή μου.

Καθώς με στενεύει ο καιρός
και τις ώρες μετράω
κι αυτός ήταν χρόνος κακός
κι όπου πάει θα πάω.

Μα στην κάμαρα μου,
μες στα όνειρα μου
μια κόκκινη Πόρσε παρκάρω
ένα Gucci κουστούμι μοστράρω
ωραίες γυναίκες μαζί μου
παθαίνουν απ’ τη δύναμή μου.