Εάλω η Πόλις
εκ των ένδον.
Υπνώττει
η επαγρύπνηση
Κι ο ύπνος αγρυπνεί
Μην αποδράσει τ’ όνειρο.

Ο εφιάλτης είναι εμείς.
Μη σώσει.
Την Ιαχή
-που πάλι εμείς-
Να παραδώσει.

Εάλω η λέξις
εκ χειλέων
Που ασχημονούν
Όταν οι νούσιμοι σιωπούν
Μα εκ βαθέων
Βοούν τον λόγο
αλώβητο
Και καρτερούν
ίσως το μένος
Ή και τη μήνη
Μήνυμα
Προ τού
Όλες οι λέξεις
Προδοθούν.