Πέρασαν τα μεσάνυχτα
κι ακόμα περιμένω,
στέκω στο πρώτο το σκαλί
με χείλι πικραμένο.

Αλανιάρη, αλανιάρη
ποια ήμουνα ξεχνάς
αν δεν φύγει το φεγγάρι
στο σπίτι δεν γυρνάς.

Όλος ο κόσμος έχει μπει
νωρίς μες στο κρεβάτι
κι εσύ αλήτη που γυρνάς
κι εγώ δεν κλείνω μάτι.

Αλανιάρη, αλανιάρη
ποια ήμουνα ξεχνάς
αν δεν φύγει το φεγγάρι
στο σπίτι δεν γυρνάς.