Πόσο θ’ αντέξεις φουκαρά
μια τέτοια κοινωνία,
με φόρους και με πρόστιμα
πίκρες και αδικία.

Δεν πλήρωσες το δάνειο,
σου πήρανε το σπίτι
άλλο κακό να μη σε βρει
να αλλάξει λίγο η τύχη.

Σε διώξανε κι απ’ την δουλειά
χωρίς να υπολογίσουν
πως θα την βγάζεις τώρα πια,
πάνε να σε διαλύσουν.

Χωρίς ντροπή σου κλέβουνε
τον χρόνο απ’ την ζωή σου,
αρχίζεις να αμφισβητείς
κι αυτή την ύπαρξή σου.

Να αναρωτιέσαι και να λες,
μάνα μου πώς ν’ αντέξω
τέτοια κατάντια στη ζωή
πώς να τηνε παλέψω.