Εμείς που περπατήσαμε
στους σκονισμένους δρόμους
τους ξέρουμε τους νόμους
που δίνει η ζωή.

Εμείς που τριγυρίσαμε
σ’ Ανατολή και Δύση
δεν έχουμε αντικρύσει
λουλουδιασμένη γη.

Άιντε και βραδιάζει κι ο αέρας που φυσά
λίβας που σαρώνει και μου καίει την καρδιά.
Άιντε ξημερώνει και ροδίζει η ανατολή
κι η ψυχή μου λεύτερο πουλί.

Εμείς που περπατήσαμε
σ’ όλης της γης τους τόπους
δεν βρήκαμε ανθρώπους
να έχουνε καρδιά.

Εμείς που σεργιανίσαμε
Ανατολή και Δύση
δεν έχουμε αντικρύσει
παιδί να τραγουδά.

Άιντε και βραδιάζει κι ο αέρας που φυσά
λίβας που σαρώνει και μου καίει την καρδιά.
Άιντε ξημερώνει και ροδίζει η ανατολή
κι η ψυχή μου λεύτερο πουλί.