Το κορίτσι αυτό μ’ αυτά τα μάτια
ήξερε στη Θήβα κάτι μονοπάτια
Μετά τα πανηγύρια την αναστάτωνα
Και κάτω απ’ τα γεφύρια τα χείλια μάτωνα
Τα φιλιά της μ’ έκαναν κομμάτια

Το κορίτσι αυτό που έχει αλλάξει
το ‘ντυνε η μάνα του μαύρο μετάξι
Μετά την εκκλησία μοτέλ Εσπέρια
εγώ γονυκλισία και αυτή ιέρεια
Ήρθε απόψε φλόγες να μ’ ανάψει

Κρύωνα, παιδί μου κρύωνα
Χρόνια τα φιλιά της φαντασίωνα
Κρύωνα, κι όμως το βίωνα
Ασπίδα, εφημερίδα και το γκρίζο μου παλτό
Κρύωνα, παιδί μου κρύωνα
Τον κρυφό της πόθο εξαγρίωνα
Κρύωνα, την καταξίωνα
Εκείνη που μου μάθαινε
Καρδιές να κατακτώ