Ήταν το ίνδαλμα όλων μας εκείνα τα χρόνια:
μέθυσος, ακόλαστος,
βλάσφημος, αλήτης, πορνογράφος, κυνικός,
τα ποιήματά του δεν έλειπαν
από κανενός μας την κωλότσεπη

κι όταν κάποτε του ’δειξα τρέμοντας τα δικά μου
μου τα γύρισε λέγοντάς μου
«τα ποιήματά σου είναι σαν κλοτσιά στα αρχίδια»

Δεν τόλμησα να τον ρωτήσω τι εννοούσε,
μα δεν μου άρεσε όπως το ’πε
και σιγά σιγά απομακρύνθηκα από κοντά του,
λίγο αργότερα σκοτώθηκε
χτυπημένος από ένα τρελό αυτοκίνητο.

Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια
για να εκτιμήσω την απόλαυση και την απόγνωση
που εκλύεται από μια καλοζυγισμένη κλοτσιά στ’ αρχίδια
και να καταλάβω πως έτσι πρέπει να είναι και τα ποιήματα

και δεν μπορούσα πια να του το πω
ούτε και να ξαναρχίσω να γράφω έτσι.