Μόλις άκουσα τη φωνή του Κυρίου μου
να με καλεί
στράφηκα
χωρίς να το σκεφτώ

Είχα ζήσει σαράντα χρόνια κιόλας
σε αυτή την πόλη
κι ήμουν για όλους
η γυναίκα του Λωτ,

κανείς ποτέ δεν είχε
φωνάξει τ’ όνομά μου

Παγωμένη τώρα συντηρώ το γέλιο του
μες στο αλάτι του μυαλού μου.