Τέρμα τα γκάζια η τρελή στην εθνική
και το μυαλό μου καρφωμένο στη μορφή σου.
Θέλω να έρθω εκεί που βρίσκεσαι εσύ
και να σταθώ προτού χαθείς απέναντι σου.

Τέρμα τα γκάζια και το βλέμμα μου θολό
καρφιά τα δάκρυα, σταγόνες που πονάνε.
Πως να τ’ αντέξω πως δεν θα σε ξαναδώ
και μια αγάπη σαν αυτή εμπόδιο θα ‘ναι.

Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
θα ‘ναι οι ώρες μου μαρτύριο και κόλαση.
Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
είσαι στην έρημο για μένα μια όαση.

Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
ούτε λεπτό δεν το αντέχω μακριά σου.
Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
εγώ είμαι η αγάπη η μεγάλη στην καρδιά σου.

Τέρμα τα γκάζια μέσα σ’ ένα πανικό
και το τραγούδι μας να σκίζει τη ψυχή μου.
Ζω στην ελπίδα ότι θα σε ξαναδώ
αλλιώς θα έλιωνα στο δρόμο το κορμί μου.

Τέρμα τα γκάζια δεν υπάρχει λογική
ότι περάσαμε σαν θέατρο μπροστά μου.
Είναι η αύρα σου μια τρέλα μαγική
που έχει διαλύσει το μυαλό και την καρδιά μου.

Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
θα ‘ναι οι ώρες μου μαρτύριο και κόλαση.
Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
είσαι στην έρημο για μένα μια όαση.

Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
ούτε λεπτό δεν το αντέχω μακριά σου.
Να μη μου φύγεις, όχι μη φύγεις
εγώ είμαι η αγάπη η μεγάλη στην καρδιά σου.