Γύρισα όλο τον κόσμο
ναυτικός σ’ ένα καράβι
είδα πόλεις και λιμάνια
μα δεν βρήκα την αγάπη.

Βρήκα μόνο το σατράπη
που τον λένε μοναξιά

Η αγάπη όμως υπάρχει στολισμένη με κορνίζα
να κοιτάζει απ’ τον τοίχο και γλυκά χαμογελά.
Γιατί έφυγα θεέ μου και την άφησα να κλαίει
να με χαιρετά κουνώντας το μαντήλι της ψηλά.

Άδειο σπίτι είναι ο κόσμος
γύρισα μετανιωμένος
την παλιά μου αγάπη βρήκα
όχι πια στην Κόστα Ρίκα
να ποτίζει τα λουλούδια
και να κλαίει από χαρά.

Η αγάπη όμως υπάρχει στολισμένη με κορνίζα
να κοιτάζει απ’ τον τοίχο και γλυκά χαμογελά.
Γιατί έφυγα θεέ μου και την άφησα να κλαίει
να με χαιρετά κουνώντας το μαντήλι της ψηλά.